Batalla de Verdún

Todo comeza cando os alemáns lanzaron unha ofensiva contra Verdún, que ocupaba unha posición vital, no extremo leste da liña de trincheiras francesas, e Francia representou un importante símbolo da súa resistencia.
O 21 de febrero de 1916 ao amnanecer as tropas francesas reciviron una alerta, algo que case sucedia todos os días, eles revisaron as trincheiras alemans pero non encontraron indicios de actividade, de repente as tropas alemás iniciaron o seu ataque cun bombardeo masivo da artillería duns 1220 cañons, cun gran calibre de intensidade sen precedentes sobre as liñas defensivas de só 13 km de longo e ancho. Os franceses retrocederon para posicións máis seguras e os alemáns avanzaron para intensificar o ataque sen ter en conta o gran número de vítimas que tiñan, e tomaron Douaumont o 25 de febrero, ese mesmo día Xeneral Pétain asumiu o mando das tropas francesas en Verdún. Os reforzos chegaban pouco a pouco e homes franceses facian frente continuamente os ataques incesantes das formacións alemás con maior seguridade. Aínda queo primeiro ataque alemán en Verdún fallara. A ofensiva continuou case ininterrompida. En abril, a Forza Aérea Francesa domina o campo de batalla, que foi un elemento importante para a defensa zona. Os alemáns conseguiron capturar os fortes de Vaux e Thiaumont no mes de xuño. Sen embargo, a presión diminuíu significativamente dende ese momento. Os británicos comezaron unha ofensiva no río Somme para dispersar a forza militar dos alemáns, que tivo que enviar un número considerable de tropas para esa área, e así aliviar a presión a que estaba sometido o exercito francés. Dende ese momento, diminuíu o ritmo da loita, e o xeneral Robert Nivelle Georges, que sucedera xeneral Joseph Joffre ao mando do exército francés, preparado para efectuar un gran ataque sorpresa no norte de Verdún.
O 24 de setembro, as tropas francesas do xeneral Charles Mangin avanzaron ao longo dunha fronte de 6 km e reconquistaron Douaumont e Thiaumont. Coa continuación da ofensiva francesa, os alemáns perderon a última esperanza de superar os aliados no frente de Verdún, os ataques franceses continuaron durante o mes de outubro os alemáns evacuaron Vaux en novembro e máis tarde aquel ano, os franceses retomaron a maioría das posicións que perderan en febreiro.
As baixas foron numerosas en ambos os dous lados: oexercito francés recoñeceu perder case 350 mil homes, e o exercito alemán 330 mil homes, nun enfrontamento quizás o máis sanguinario da Primeira Guerra Mundial.